فلزات و کاربرد آن در مهندسی پزشکی

یکی از دروس مهم در مقطع ارشد گرایش بیومتریال، فلزات و کاربرد آن در مهندسی پزشکی است.

تاریخچه

در تاریخ مدرن، از بیش از 100 سال پیش، زمانی که لین (lane) برای اولین بار صفحه فلزی را برای تثبیت شکستگی استخوان در سال 1895 معرفی کرد، فلزات به عنوان ایمپلنت مورد استفاده قرار گرفته اند. در مراحل اولیه توسعه، ایمپلنت های فلزی با خوردگی و مشکلات استحکام ناکافی مواجه بودند.

مدت کوتاهی پس از معرفی فولاد ضد زنگ 18-8 در دهه 1920، که در آن زمان نسبت به هر چیزی مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی داشت، بلافاصله توجه پزشکان را به خود جلب کرد. پس از آن، ایمپلنت های فلزی توسعه وسیع و استفاده بالینی را تجربه کردند. نوع فلز مورد استفاده در پزشکی به کاربردهای خاص ایمپلنت بستگی دارد. فولاد ضد زنگ نوع 316L (316L SS) همچنان پرمصرف ترین آلیاژ در تمام بخش ایمپلنت ها از قلب و عروق تا گوش و حلق و بینی است. با این حال، زمانی که ایمپلنت به مقاومت در برابر سایش بالا مانند مفاصل مصنوعی نیاز دارد، آلیاژهای Co-Cr-Mo ، بهتر مورد استفاده قرار می گیرند. جدول زیر نوع فلزاتی را که به طور کلی برای تقسیم بندی ایمپلنت های مختلف استفاده می شود، خلاصه کرده است.